ถ้าเอ่ยชื่อ เข้ม หัสวีร์ ภัคพงษ์ไพศาล พระเอกหนุ่มหน้าคมที่หล่อแบบไทยๆซึ่งตอนนี้เป็นกลายเป็นพระเอกที่กำลังมาแรง มีผลงานละครออนแอร์ให้ได้ชมอย่างต่อเนื่อง
กระแสและเรตติ้งดีตลอด และผลงานเรื่องล่าสุด เขยบ้านไร่สะใภ้ไฮโซ เข้มก็ได้โคจรกลับมาเจอกับคู่จิ้น มุกดา นรินทรักษ์ อีกครั้งหนึ่งซึ่งตอนนี้กำลังออนแอร์อยู่

ถือเป็นพระเอกอันดับต้นๆของช่อง7ไปแล้วสำหรับเข้ม หัสวีร์ ที่ไม่ว่าจะมีผลงานอะไรมา ก็สร้างเรตติ้งให้ช่อง7ได้ถล่มทลายทุกเรื่อง ล่าสุดในโลกโซเชียลมีการแห่แชร์ประวัติของหนุ่มเข้ม

ที่มีการอ้างว่าพระเอกคนดังลูกรักช่อง7 กว่าจะมีวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเพราะเคยมีชีวิตลำบากมาก่อน โดยประวัติที่ชาวเน็ตแชร์ต่อกันนั้น กว่าจะถึงจุดนี้ เข้มผ่านชีวิตที่แสนลำบาก

เพราะไม่มีใครคอยช่วยเหลือแนะนำ แต่พอเข้าวงการก็มีคนค่อยแนะนำสิ่งดีๆปัจจุบันเข้ม หัสวีร์ เป็นพระเอกแถวหน้าของช่อง 7และไม่ลืมกลับไปดูแลคุณพ่อคุณแม่และพี่น้องที่จ.บึงกาฬบ้านเกิด

โดยเฉพาะคุณยายที่แก่มากแล้ว โดยเข้มอยากให้ท่านอยู่อย่างสบายมากที่สุด หลังจากนั้น เข้ม หัสวีร์ เล่าถึงจุดพลิกของชีวิตให้เราฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในช่วงชีวิตหนึ่งของเขาก่อนที่จะได้เข้ามาเป็นพระเอกละครที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างทุกๆวันนี้

ตอนอายุ 18 ปี เรียนจบ ปวช.เข้ามาหางานทำที่กรุงเทพฯ ได้งานเป็นช่างเชื่อมเหล็ก แล้วไม่มีเงินกินข้าว สำหรับผมตอนนั้นมันเคยเกือบไม่ไหว ผมไม่ได้กินข้าว 3 วัน ไม่ได้คุยกับครอบครัว
และตอนนั้นมีศักดิ์ศรีว่าจะไม่ขอใคร และตั้งแต่วันที่ออกมาทำงานก็ไม่ได้ติดต่อใคร แล้วตอนนั้นสิ่งแรกที่นึกถึงคือหน้าของแม่ แล้วนึกถึงความสะดวกสบาย ความอบอุ่นในครอบครัวมันย้อนกลับมา

อยู่บ้านมีข้าวกิน มีความอบอุ่นให้ แลกเปลี่ยนความคิด มีตาคอยถามสารทุกข์สุกดิบ การเรียนเป็นยังไง แต่ในวันนั้นเราไม่มี ไม่ได้หันหน้าหาครอบครัว ผมเอาตัวเองออกมา
พอมันถึงจุดนั้นผมรู้สึกว่ามันไม่ไหวแล้ว ใกล้จะวูบแล้วเลยโทรหาแม่ภายหลังที่ไม่ได้คุยกันมา 7 ปี ผมบอกแม่ไม่ไหวแล้ว ผมไม่ได้กินข้าวเลย

หลังจากที่คุยกับแม่ ผมรู้สึกวิ้ง สมองไม่ได้คิดอะไรเลย รู้แค่ว่าคงต้องไปแล้ว มันเย็นขึ้นเรื่อยๆในร่ายกายเรา ไม่ได้กินข้าว มันโหยมากๆตอนนั้นแทบจะไม่มีความรู้สึกอะไรแล้ว

นอกจากภาพทุกอย่างที่มันย้อนกลับเข้ามาในความรู้สึกเรา พอได้คุยกับแม่ แม่ถามให้แม่กลับไปมั้ย แม่บอกให้ไปขอข้าวเขากินก่อน เอาชีวิตตัวเองให้รอดในวันนี้ก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะกลับเลย
ตอนนั้นตัวผมชามาก กำแพง ศักดิ์ศรีมันพังลง ไม่รู้อะไรที่ทำให้ผมตัดสินใจโทรหาแม่นอกจากความที่กำลังจะเกิดขึ้น เพราะผมพูดไม่ดี ทำไม่ดีกับแม่ในช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน

ก็คงเป็นความที่เลือกให้ผมได้คุยกับแม่ ผมเลยรักแม่มาก หลังจากนั้นผมจึงตั้งใจว่า สิ่งที่เคยขาดพอได้กลับมาก็ต้องดูแลให้ดีที่สุด พอได้เจอกันอีกครั้ง ผมสับสน ผมงงมาก ไม่เคยได้เจอ
ไม่เคยได้คุย ไม่เคยคิดถึง พอเจอกันผมก็ทำตัวไม่ถูก แต่ก็ก้มลงกราบและบอกขอโทษกับแม่ ร้องไห้พรั่งพรู จริงๆก็ร้องตั้งแต่ตอนที่คุยโทรศัพท์ครั้งแรกแล้ว

จากนั้นเลยทำให้ผมรักแม่มาก แม่คือที่สุดในชีวิตผมแล้ว ผมเลยจะไม่ทำให้แม่ไม่สบายใจ หากทำผมจะโกรธตัวเองมาก ผมอยากจะเติมทุกวินาทีคืนให้แม่ให้ได้มากที่สุดเท่าที่ผมจะคืนได้
ทำงานเสร็จผมจะรีบกลับบ้านไปหาแม่ ไปหอม ไปกอด ไปอ้อนแม่ก่อนนอน